4.8/5 - (5 votes)

অসমীয়া বাক্য ৰচনা কৰা – জতুৱা ঠাচ | Assamese Proverbs – Make Sentences. কিছুমান অসমীয়া খণ্ডবাক্য, অসমীয়া জতুৱা ঠাচৰ অৰ্থ আৰু জতুৱা ঠাচৰ দ্বাৰা বাক্য ৰচনা | অর্থ লিখি বাক্য ৰচনা কৰা

Contents

বাক্য ৰচনা কৰা | অসমীয়া জতুৱা ঠাচ

অথাই সাগৰ: (অৰ্থ : ডাঙৰ বিপদ) – দেউতাকৰ মৃত্যু হোৱাত ঘৰখন অথাই সাগৰত পৰিল ৷
অপাৰ সমুদ্ৰ: (অৰ্থ : মহা বিপদ) – ভগৱানে মোক এই অপাৰ সমুদ্ৰত পেলালে ৷
আথে-বেথে: (অৰ্থ : অতি আদৰ কৰি) – তেওঁ ল’ৰাটোক আথে-বেথে তুলি লৈছিল ৷
আকাশত চাং পতা: (অৰ্থ : অস্বাভাৱিক কল্পনা কৰা) – কমল আকাশত চাং পতা মানুহ ৷
আকালৰ ভাত: (অৰ্থ : মহা বিপদৰ সহায়) – আকালৰ ভাত বিপদৰ মাত কোনোৱে পাহৰিব নোৱাৰে ৷
ধোদৰ পচলা: (এলেহুৱা)- সি এটা ধোদৰ পচলা।
নলে-গলে লগা: (পৰম বন্ধু)- হৰি আৰু মধু একেবাৰে নলে-গলে লগা।
নলগা জেঙাত লাগ: (অযথা মূৰপাতি লোৱা)- সি নলগা জেঙাত লাগি ভাল পায়।
নগুৰ-নাগতি: (কষ্ট পোৱা)- এইবাৰ ইলেকছনত বৰ নগুৰ নাগতি হ’লো।
নপতা ফুকন: (নিজে নিজে ডাঙৰ হোৱা)- এই নপতা ফুকনক কোনে মাতিছে।
ডলাৰ বগৰী: (এনেয়ে ঘূৰি ফুৰা)- সি এটা ডলাৰ বগৰী।
ডাল দৰিদ্ৰ: (অতি দুখীয়া)- ডাল দৰিদ্ৰৰ কোনোদিনে সুখ নাই।
Tea Tribe Scholarship
ঠেৰু ছিগা: (নিৰাশ্ৰয়)- সি এতিয়া ঠেৰু ছিগা মানুহ।
বুকুৱে ধান বনা (বুকুৱে ধপ ধপ কৰা) – তেওঁৰ দুখৰ কথা শুনি মোৰ বুকুৱে ধান বানিব ধৰিছে ৷
ভাত মৰা (জীৱিকাৰ উপায় নোহোৱা হোৱা) – খৰাংৰ বাবে খেতিয়ক ৰাইজৰ ভাত মৰা অৱস্থা হ’ল ৷
ভাত উঠা (আয়ুস শেষ হোৱা) – নগেনৰ এইবাৰ ভাত উঠিল ৷
ভৰি চেলেকা (নীচভাৱে তোষামোদ) – ৰতন একেবাৰে ভৰি চেলেকা বিধৰ মানুহ ৷
মনত কৰা (সোঁৱৰণ কৰা) – মোৰ কথা তুমি এদিন মনত কৰিব লাগিব ৷
মন মৰা (নিৰুৎসাহ হোৱা) – মন মাৰি থকা মানুহে কোনো কামতে উন্নতি কৰিব নোৱাৰে ৷
মনে-চিতে (অন্তৰেৰে সৈতে) – মা-দেউতাক মনে–চিতে ভক্তি কৰিবা ৷
মাটি হোৱা (নষ্ট হোৱা) – বানপানী বাবেই খেতিয়ক সকলৰ সকলো পৰিশ্ৰম মাটি হ’ল ৷
মুখ নোহোৱা (কথা ভালকৈ ক’ব নোৱাৰা) – বিমল একেবাৰে মুখ নোহোৱা ল’ৰা ৷
মুখ লগা (কু-দৃষ্টিত পৰা) – লাও গছ জোপাত কাৰোবাৰ মুখ লাগিল ৷
মুখ ফালি কোৱা (স্পষ্টকৈ কোৱা) – সচাঁ কথা সদায় মুখ ফালি ক’ব লাগে ৷
মুখত সোপা দিয়া (নিমাত কৰা) – ৰজাই সকলোকে মুখত সোপা দি থৈছে ৷
মূৰ খা (মৰমৰ মানুহৰ মৰণ দেখা) – হৰিনাথে দেউতাকৰ মূৰ খালে ৷
মূৰে ভৰি কঢ়া (বিপৰীত কাৰ্য্য কৰা) – তোৰ নিচিনা মূৰে ভৰি কঢ়া লোক মই ক’তো দেখা নাছিলোঁ ৷
মূৰত টাঙোন মৰা (ডাঙৰ অন্যায় কৰা) – কমল তই মোক এনেদৰে মূৰত টাঙোন মাৰিব নালাগিছিল ৷
Assam ST Scholarship
মূৰা-মূৰি (ওচৰা-উচৰি) – পৰীক্ষাৰ মূৰা–মূৰি সময়তহে তাই পঢ়াত মন দিলে ৷
মৰণত শৰণ দিয়া (প্ৰাণপণ কৰা) – স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সময়ত দেশৰ ডেকাসকলে মৰণত শৰণ দিছিল ৷
মৰসাহ কৰা (অতিৰিক্ত সাহস কৰা) – মৰসাহ কৰিয়েই সি ৰাতিটো হাবিৰ মাজত পাৰ কৰিলে ৷
ম’হতলৈ শিং চৰা (অনুপযুক্ত বস্তুৰ গৰাকী হোৱা) – তাৰ দৰে মানুহ এজনে এখন দামী গাড়ী ৰখাটো ম’হতকৈ শিং চৰা যেন লাগে ৷
যমৰ যাতনা (উগ্ৰ শাস্তি) – মহাজনসকলৰ হাতত গাঁৱৰ দূখীয়া সকলে যমৰ যাতনা ভুগিছিল ৷
লেই লেই ছেই ছেই (ঘিণ কৰা) – চৰিত্ৰহীন লোকক সমাজৰ সকলোৱে লেই লেই ছেই ছেই কৰে ৷
শুৱনী – পথাৰখন ধানেৰে শুৱনি হৈ পৰিছে ।
সুৰীয়া – মোৰ ভাষাটো সুৰীয়া নহলেওঁ মোৰ বাবে সদায় আপোন ।
ধুনীয়া – মৃন্ময় দেখিৱলৈ ধুনীয়া হলেওঁ পঢ়িৱলৈ নাজানে ।
চহকী – মানুহজন চহকী যদিওঁ অহংকাৰী নহয় ।
কুমলীয়া – ৰহিমে তাৰ মনৰ ভাৱ ৰাহুলৰ আগত কুমলীয়া ভাৱে প্ৰকাশ কৰিলে ।
সুবিশাল – কবি নৱকান্ত বৰুৱাই সুবিশাল পৃথিৱীত সকলোৰে লগত হাতে – হাতে ধৰা – ধৰিকৈ যাৱলৈ ইচ্ছা কৰিছে ।

ALSO READ: মহৎ লোকৰ বাণী

অসমীয়া বাক্য ৰচনা কৰা

কথাচহকী – বিন্দ্ৰা গোটেই শ্ৰেণীটোৰ ভিতৰতেই কথা-চহকী ।
কথা শু্ন – শিক্ষকে ছাত্ৰসকলক ক ‘লে যে মই কোৱা প্ৰতিটো কথা শু্ন
কথা ৰাখ – পুষ্পই বিপাছাক কথা ৰাখ্ বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি ল ‘বলৈ কলে ।
মিচিকিয়াই – নয়নাই মিচিকিয়াই হাঁহি খুড়াকক সুধিলে ।
চেনেহী – অসমীয়া ভাষাটো আমাৰ চিৰ চেনেহী ভাষা জননী ।
পূৰণি – হেম সৰস্বতী দেবৰ প্ৰহ্লাদ চৰিত্ৰ নামৰ পূঠিখন বহুত পুৰণি ।
ধন্যবাদ – কোনোৱাই তিলমাত্ৰ উপকাৰ কৰিলে তাতবাবে ধন্যবাদ প্ৰকাশ কৰিব লাগে ।
সাহিত্য – সাহিত্য সমাজৰ দাপোন স্বৰূপ
যুগে-যুগে – অসমীয়া ভাষাও যুগে – যুগে পৰিৱৰ্তিত হৈ আহিছে ।
জেতুকা – বিহু আহিলে ছোৱালীবোৰে হাতত জেতুকা বুলায় ।
ভমকা – আই শালৰ গামোছাখনত ভমকা ফুল দি কাটিলে ।
আঁচু -ৰেখাই শালৰ গামোছাখনত আঁচুৰ ভমকা ফুল দিলে ।
শাল – মানসীয়ে এইবাৰ শালত চাদৰ লগাইছে ।
দিহা – আমি সদায় ডাঙৰৰ ভাল দিহাবোৰ মন দি শুনিব লাগে ।
ভিৰাই – ষাড়গৰুটোক দেখি ৰাশিয়ে ভিৰাইদৌৰ মাৰিলে ।
জেঙা – লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাই প্ৰথম চিঠিখন ডাকত দিওতেই লগাগে জেঙা ।
সুৰুঙা – ৰমেনে তাৰ ঘড়ীটোক এটা বাকচত বাকচটোৰ সুৰুঙা দি সুমুৱাই থ ‘লে ।
দয়াপৰৱশ – কোনোৱাই কিবা বুজি নাপালে তাক খঙেৰে নুবুজাই মৰম আৰু দয়াপৰৱশ হৈ বুজাৱ লাগে।
পৰিভ্ৰমী – মাজুলীলৈ শৰতকালত পৰিভ্ৰমী চৰাইবোৰ আহে ।
MLA Scholarship Scheme
ৰহন – আবেলিৰ বেলিয়ে মাজুলীক ৰহন সানে ।
সংৰক্ষণ – গড়মূৰ সত্ৰত আহোমৰ দিনৰ বৰটোপবোৰ সংৰক্ষণ হৈ আছে ।
মণিকূট – ৰাজহঁতে সত্ৰত মণিকুটৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সকলোবোৰ চালে ।
সীৰলু – নাঙলৰ সীৰলুৰ দৰে পানী কাটি – কাটি নাওঁখন আগুৱাই গ ‘ল ।
মায়াময় – ব্ৰক্ষ্মপুত্ৰৰ মায়াময় দৃশ্য চালে চকুৰোৱা ।
কিৰীলি – ভাওনাৰ বাবে সজায় থোৱা মুখাবোৰ দেখি ৰাণীয়ে কিৰীলি পাৰি উঠিল ।
মুখ – বিমুখ = কেতিয়াওঁ কাকো বিমুখ কৰিব নেপাই ।
দূৰ – বিদুৰ = সূৰ্যৰ পৰা পৃথিবীলৈ বিদূৰ ।
কিৰণ – বিকিৰণ = সূৰ্য উদয় হোৱাৰ লগে লগে থিৱীৰ প্ৰথম পুৱাটোৰ বিকিৰণ হয় ।
আচু ঃ আচু হৈছে অসমৰ এটা দল-সংগঠন ।
ক্ষুদ্ৰ – বাক্য ৰচনা কৰা অসমীয়াতঅনুজীৱ বোৰ ক্ষুদ্ৰ ক্ষুদ্ৰ ।
আনুষ্ঠানিক – আমাৰ গাওঁত এখন আনুষ্ঠানিক সভা পাতিছিল
গতিপথ – গ্ৰহ – নক্ষত্ৰবোৰে নিজৰ নিজৰ গতিপথত গতি কৰি থাকে ।
প্ৰচেষ্টা – বৈজ্ঞানিকবোৰে মহাকাশলৈ যাবলৈ প্ৰচেষ্টা চলাই আছে ।
প্ৰশংসা – ভাল কাম কৰিলে প্ৰশংসা পোৱা যায় ।
বাৰ ( সপ্তাহৰ বাৰ ) = এই সোমবাৰে আমি নগাওঁলৈ যাম ।
বাৰ ( অ ) সংখ্য়া ) = এক দৰ্জনত বাৰতা থাকে ।
পাৰ ( নদীৰ পাৰ) = ৰহিম হতে নদীৰ পাৰত খানা খাবলৈ গৈছিল ।
Assam OBC Scholarship
টকা ( টকা – পইচা) = টকা – পইচা নিয়মমতে খৰচ কৰিব লাগে ।
পাৰ (অ)( চৰাই ) = আগৰ দিনত পাৰই দূৰনিলৈ চিঠি লৈ গৈছিল ।
আলু – দোকানীজনে পচা আলুবোৰ বিক্ৰী কৰাৰ বাবে গাৱৰ ৰাইজে দাবী প্ৰকাশ কৰিছে ।
কোন – গাওঁখনত অচিনাকী মানুহএজন সুমুৱাৰ বাবে গাৱৰ মানুহে তেওঁক আপুনি কোন বুলি প্ৰশ্ন কৰিলে ।

বৃত্তিৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ ইয়াত ক্লিক কৰক

বাক্য ৰচনা কৰা অসমীয়া

অবিৰাম – অবিৰামভাৱে মানুহজনে সূলভ – মূল্যৰ দোকানী জনৰ পৰা কেৰাচিন কিনিবলৈ আহে ।
জান – জুৰি – আমাৰ গাৱত দুটাকৈ জান – জুৰি আছে ।
ছিদ্ৰ – ৰহিমে মমডালৰ ছিদ্ৰটো জ্বলাইলৈ কোঠাটোলৈ গ’ল ।
পুথি – নামঘৰত সন্ধিয়া সময়ত সদাই পুথি পঢ়ে ।
মন থিৰ – আমি সদায় সকলো কাম মন থি
কুল – কুল – জুৰিটোৰ পৰা পানী কুল – কুলকৈ বৈ আহে ।ৰ কৰি কৰিব লাগে ।
ৰঙা বেলি – সদায় ৰাতিপোৱা ৰঙা বেলি দেখা পোৱা যায় ।
বঙহৰদেউ – পূৰনি কালত মহিলাসকলে তেওঁলোকৰ স্বামীক বঙহৰদেউ বুলি সন্মান কৰি সম্বোধন কৰিছিল ।
চিৰস্মৰণীয় – বীৰাঙ্গনা মূলাগাভৰু মৰিও অমৰহৈ আমাৰবাবে সদায় চিৰস্মৰণীয় হৈ থাকিল ।
ধন – সোণ – ঘৰত কোনো নথকা অৱস্থাত চুৰকেইতা আহি ঘৰৰ তলা ভাঙি ধন – সোণ চুৰি কৰি লৈ গ’ল ।
খা – খবৰ – মোমায়েকে ভাগিনিয়েকহতঁৰ খা – খবৰ লবলৈ আহিল ।
টকা – পইচা – ওচৰ চুবুৰিয়াৰ বিপদ – আপদ হ’লে টকা – পইচা দি সহায় কৰিব নোৱাৰিলেও এষাৰ মাত দিব লাগে ।
বৰদৈচিলা – চ’তৰ মাহত বৰদৈচিলা মাকৰ ঘৰলৈ আহে ।
হিল – দল ভাঙি – বৰদৈচিলা অহাৰ সময়ত সকলোবোৰ হিল – দল ভাঙি উৰুৱাই নিয়ে ।
ঢাপলি মেলে – বৰদৈচিলাই আউলি – বাউলি হৈ ঢাপলি মেলে ।
শীতল – পাটি – ৰহিমহঁতৰ ঘৰত ৰামক শীতল -পাটিত বহিবলৈ দিলে ।
মূৰৰ চুলি মেলাই – বৰদৈচিলাক মাকে মূৰৰ চুলি মেলাই বহিবলৈ কলে ।
প্ৰশংসা – ভাল কাম কৰিলে প্ৰশংসা পোৱা যায় আৰু বেয়া কাম কৰিলে ঘৃণাৰ যোগ্য হয় ।
Ishan Uday Scholarship
চোতাল – ৰহিমলাই চোতাল – বাট সাৰি ঘৰৰ ভিতৰলৈ গ’ল ।
কাঁহী – পেহিয়েকে ভতিজাকক কাহঁৰ কাঁহীত ভাত খাবলৈ দিলে ।
চিকুণাই – নীৰৱে সিহঁতৰ বাৰীখন চিকুনাই গ’ল ।
তিৰবিৰ – আকাশত থকা তৰাবোৰ তিৰবিৰকৈ জ্বিলিকি থাকে ।
সুৰুঙা – বাকচটোৰ সুৰুঙাদি ৰহিমে তাৰ ঘড়ীটো বাকচটোত থলে।
লৰ কাইট – পানীৰ তলৰ কাইটক কোনেও দেখা নাপায় ।
পানীত পৰ – কালীদাসক মূৰ্খ বুলি তেওঁৰ পত্নীয়ে পানীত পৰ বুলি কৈছিল ।
থৈয়া – নথৈয়া – শৰাই ঘাটত থৈয়া – নথৈয়া ৰণ হৈছিল ।
জন্ম দিন –ভাৰতৰ প্ৰথম প্ৰধান মন্ত্ৰীজৱহৰলাল নেহেৰুৰ জন্ম দিন টো শিশু দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয় ।
উপহাৰ- উপহাৰ যিয়েই নহওক তাক সদায় হাঁহিমুখে আদৰি ল’ব লাগে ।
নামঘৰ – সন্ধিয়া সময়ত নামঘৰত দবা কোবায় ।
জলপান – বিহুত আমি সকলোৱে ইঘৰে সিঘৰত চাহ – জলপান খাবলৈ যাও ।
পৰিপাটি – আমি সদায় পৰিস্কাৰ – পৰিপাটি হয় থাকিব লাগে ।
মজা – ৰহিমে গৰম দিনত নেমুৰ স্বৰবত খাই বৰ মজা পায় ।
সপোন – নিজৰ জীৱনৰ প্ৰতি থকা সপোনক সদায় দৃথক কৰিবলৈ আপ্ৰাণ চেষ্টা কৰিব লাগে ।
বেপাৰি ঃ ৰহিম এজন বেপাৰি ।
লগৰীয়া – সদায় ভাল ভাল সঙ্গৰ লগৰীয়া হ’ব লাগে
অধ্যৱসায়- ৰামে ডক্তৰ হবলৈ অধ্যৱসায় চেষ্টা কৰিমে ।
নেৰানেপেৰা- মালাই মেলা চাব যাবলৈ মায়েকক নেৰানেপেৰাকৈ কয় আছে ।
আমন্ত্ৰণ- আমাৰ গাৱঁত সভা এখন হব কাৰণে মানুববোৰে হিমেনৰ বাপেকক আমন্ত্ৰণ কৰিছে ।
প্ৰত্যাূহ্বান- আমি আমাৰ জীৱনত নানা ধৰণৰ প্ৰত্যাূহ্বান ৰ লগত যুজিব লাগে ।
ঘাত-প্ৰতিঘাত- যুদ্ধত ৰামৰ বাপেকৰ ঘাত-প্ৰতিঘাত হল ।
নিমিষতে- ৰহিমৰ বাপেক সিহতঁৰ পৰা নিমিষতে যেন আচৰি গ’ল ।

অর্থ লিখি বাক্য ৰচনা কৰা

টেঙৰ – ৰাজু বহুত টেঙৰ লৰা ।
প্ৰস্তাৱ- বিয়াত যাবৰ কাৰণে ৰামৰ ঘৰৰ পৰা ৰহিমৰ ঘৰলৈ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ালে ।
লালকাল- কেচুৱাটো টুপনিটে লালকাল হল ।
পলাই- পুলিচজনক দেখি চুৰটোৱে পলাই পতং দিলে ।
অজুহাত – মানুহজনে কামটো নকৰা বিভিন্ন অজুহাত দেখুৱালে ।
হেঁপাহ – জুনৰ কিতাপখন পঢ়িবলৈ বৰ হেঁপাহ জাগিছিল ।
পলুৱাই- ৰাজে ৰুমনৰ বায়েকক পলুৱাই লই গ’ল ।
শিলাময়- শিলাময় পৰ্বতবোৰ বগাবলৈ বৰ টান ।
স্বদেশ-প্ৰেম- তৰুণৰাম ফুকণ এজন স্বদেশ প্ৰেমী লোক আছিল ।
ফটা-ফুটা- জদুয়ে ফটা-ফুটা কাপোৰ পিন্ধি থকা দেখি মিনিৰ বৰ দুঃখ লাগিল ।
গুণ-গান- ভাল কাম কৰিলে মানুহে গুন-গান গায়ে ।
আশাশুধীয়া – কাঞ্চনৰ ডাক্তৰ হোৱা আশাশুধীয়া সপোন পুৰ হল ।
কাণ থিয়- কোনোবাই কথা কলে কান থিয় কৰি শুনি থকাটো ৰমলা মাকৰ পুৰণা অভ্যাস ।
চলা-ফিৰা- গাড়ী খনে লাহে লাহে চলা – ফিৰা কৰিছে ।
আওকণীয়া – বিদ্যালয়ত পাঠটো পঢ়াই থকা সময়ত ৰিয়াই আওকণীয়া কৰি আছিল ।
সহমৰ্মিতা- ল‘ৰা – ছোৱালীক সদায়ে সমমৰ্মিতাৰে পঢ়িবলৈ সুযোগ দিব লাগে ।
দূষ্টিহীন- দূষ্টিহীন মানুহক চৰকাৰে বহুটো সুবিধা প্ৰদান কৰে।
দূষ্টিক্ষম- দূষ্টিক্ষম মানুহে নিজৰ পৃথিৱীখন মুকলি মনেৰে চাব পাৰে ।
দূষ্টিভংগী – সীতাৰদূষ্টিভংগী বৰ ধুনীয়া ।
আত্ম-সচেতন- সদায় মানুহ আত্ম- সচেতন হব লাগে ।
আত্ম-বিশ্বাসী – আত্ম – বিশ্বাসী মানুহে কোনো কাম কৰিবৰ বাবে সংকোচ বোধ নকৰে ।
অনন্য় – চিৰিয়াখানা খনত অনন্য পশু- পক্ষীৰে ভৰি আছে ।
অনুসন্ধিংসু – ল’ৰাজনৰ অপহৰণ হোৱাৰে পৰা কোনো অনুসন্ধিংসু পোৱা নাই ।
ৰোমাঞ্চকৰ – নাটখন বৰ ৰোমাঞ্চকৰ আছিল ।
জিৰণি – মামুৰ মাকে গোটে ঘৰ খনৰ কাম কৰি অলপ জিৰণি লৈছে ।
তল-ওপৰ – ৰিণাৰ খং উঠিলে গোটেই ঘৰখন তল- ওপৰ কৰি দেয়ে ।
খুঁটিয়া-খুঁটি- চ’ৰাইবোৰে মন্দিৰটোৰ আগত খুঁটিয়া-খুঁটি লাগি আছে ।
ওলট-পালট – পুথিভঁৰালটোত গোটেই কিতাপবোৰ ওলট-পালট হয় গল ।
ৰাজআলি – গড়গাৱত ধোদে ৰাজআলি বান্ধে ।
সিদ্বান্ত – বিপুলে আজি বৰ এটা ভাল সিন্ধান্ত ললে ।
দ্ৰতগতি – কৰোণা আক্ৰান্তৰ সংখ্যা দ্ৰতগতিত অসমত বাঢ়িবলৈ ধৰিছে ।
পাতনি – গছডালে নতুনকৈ পাতনি মেলিছে
NTSE Assam
অধ্যৱসায়- স্বাবলম্বী হবলৈ কঠোৰ শ্ৰম আৰু অধ্যৱসায়ৰ প্ৰয়োজন ।
জাকত- জিলিকা – জুবিন গায়কৰ নামটো গোটেই পৃথিৱীতে জাকত-জিলিকা ।
আকৰ্ষণীয় – চুম্বক লোৰ আকৰ্ষণীয় পদাৰ্থ ।
লৰচৰ – ধ্যান কৰি থকা সময়ত লৰচৰ কৰি থাকিব নাপায় ।
দিন-ৰাতি – আমেৰিকা আৰু ভাৰতৰৰ মাজত দিন-ৰাতিৰ পাৰ্থক্য আছে ।
অবিহনে – পানীৰ অবিহনে আমি জীয়াই থাকিব নোৱাৰিম ।
হানি হোৱা – কেতিয়াওঁ আনৰ হানি হোৱা কাম কৰিব নালাগে।
চতুৰালি – অধিক চতুৰালি বেয়া ।

বাক্য ৰচনা কৰা in Assamese

উগুল- থুগুল – আজি ৰামৰ মন টো বৰ উগুল- থুগুল লাগি আছে ।
সঞ্চিত – আমি পানী সঞ্চিত কৰি ৰাখিব লাগে ।
বিৰল – কিছুমান মানুহৰ বিৰল প্ৰতিভা থাকে যাক চিনি পোৱা টো টান
নিতাল মাৰি – ৰাতি হোলা কাৰণে গোটে ঠাইখিনি নিতাল মাৰি গল ।
সংৰক্ষণ – আমি সকলোৱে পানী সংৰক্ষণ কৰি ৰাোখিব লাগে।
দায়িত্ব – শিক্ষক – শিক্ষত্ৰিৰ কথা শুনাটো ছাত্ৰ- ছাত্ৰিসকলৰ দায়িত্ব ।
আত্মত্যাগ – কনকলতাই ইংৰাজৰ পৰা অসমৰ আজাতিৰ কাৰণে আত্মত্যাগ কৰিছিল ।
উপদেশ – সদায় ভাল উপদেশ লব লাগে ।
শ্ৰীবৃদ্ধি – দোকানখনৰ এই মাহটোত শ্ৰীবৃদ্ধি বাঢ়িছে ।
অনায়সে – নদী অনায়সে বই গয় থাকে ।
জনমভূমি – আমি আমাৰ জনমভূমিৰসদায় সন্মান কৰিব লাগে ।
চৰণ – আমি সকলো ভগৱানৰ চৰণত আছো ।
পৃথিৱী – পৃথিৱীখন সূৰ্যৰ চাৰিওফালে ঘৰে ।
শুৱনি – বাগিছাখন বৰ শুৱনি ।
ধুনীয়া – ময়ূৰ এজনী বৰ ধুনিয়া পক্ষী।
ধেমালি – সৰু লৰা ছোৱালীবোৰে হাঁহি ধেমালি ৰে খেলি আছে।
পাখি – চৰাইয়ে পাখিৰ সহায়ত আকাশত উৰে ।
শোভাযাত্ৰা –শংকৰদেৱৰ তিথিত আমি সকলোৱে শোভাযাত্ৰা কৰো ।
অনুপ্ৰেৰণা – ৰামক ভাল কামৰ কাৰণে তাৰ আইতাকে অনুপ্ৰেণা জগাইছে ।
অহিংসা- আমি সদায় অহিংসাৰ পথত যাব লাগে ।
সত্যাগ্ৰহ – মহাত্মা গান্ধী এজন সত্যাগ্ৰহ বাদী লোক আছিল ।
নিৰ্ভীক – মহাত্মা গান্ধী ব্ৰিটিছ সকলৰ প্ৰতি নিৰ্ভীক আছিল ।
বিভূশিত – অৰুণিমা সিংহাক নৱেল বটাদি বিভূশিত কৰিছিল।
দৰাঘৰীয়া – কইনা ঘৰলৈ যাওঁতে দৰাঘৰীয়া মানুহবোৰহ একেলগে গৈছিল ।
এসাজ খাই এসাজ লঘোনে – যোৱা বুধবাৰে ৰহিমহতে এসাজ খাই এসাজ লঘোনে থাকিব লগা হল ।
কাণ সাৰ – ডাঙৰে কথা ক’লে কাণ সাৰ দিব লাগে ।
হিংসা – আমি কেতিয়াও কাকো হিংসা কৰিব নালাগে ।
চকুলো – আইতা গৰাকীৰ কথা শুনি মালাৰ চকুলো বইলে ।
অপব্য়য় – খৰছটো অপব্যয় হ’ব বুলি মিনা বজাৰলৈ নগ’ল ।
সদবৱ্যহাৰ – আমি আমাৰ বুদ্ধি বোৰৰ সদব্যাৱহাৰ কৰিব লাগে ।
সাজি-কাচি – জিনা সাজি-কাচি বিয়ালৈ যাব উলাল ।
শেষ – কামটো কৰি দিয়াৰ বাবে অশেষ ধন্যবাদ থাকিল ।
আন্তৰিক – ৰঙালী বিহুৰ বাবে ৰিতুৱে ৰহিমক আন্তৰিক সুভেচ্চা জ্ঞাপন কৰিলে ।
নিজান – ৰাতি বাটতো নিজান হৈ আছিল ।
চউপাশে – আমাৰ চউপাশে গছ–গছনিৰে ভৰি আছে ।
জুৰা – নাৰিকল কিতা জুৰা লাগি আছে ।
আঁতি-গুৰি – আমি কোনো এটা কথাৰ আঁতি-গুৰি নোলোৱাকৈ বেলেগক ক’ব নালাগে ।
জোলোঙা – নিগনিটোক দেখি মেকুৰিটোৱে জোলোঙা মাৰি আছিল ।
পিৰালি – ৰহিম হতৰ ঘৰৰ পিৰালিটো ফুলেৰে ভৰি আছে ।
মূলমন্ত্ৰ – উদ্গতিৰ গতিৰ মূলমন্ত্ৰ হ’ল বিদ্যা ।

বাক্য ৰচনা কৰা Assamese

দেশ- বিদেশ – ৰামৰ ডাঙৰ হলে দেশ-বিদেশ ফুৰাটো এটা সপোন ।
কলংক – আমাৰ সমাজৰ পৰা কলংকবোৰ আঁতৰাই ৰাখিব লাগে ।
ঘোৰ্ঘোৰণি – ফেনখনৰ পৰা ঘোৰৰ্ঘোৰণি শব্দ আঙি আছে ।
আহল-বহল – আমাৰ স্কুলৰ খেল পথাৰ খন আহল-বহল ।
দোকমোকালি – মিনু ৰাতিপুৱা দোকমুকালি সময়তে উঠি পঢ়ে ।
সচাঁ – আমি সদাই সঁচা কথা কব লাগে ।
পখালি – আমি ভাত খোৱাৰ আগতে হাত খন ধুই পখালি খাব লাগে ।
দৃঢ় – আমি কোনো এটা কাম কৰিবৰ কাৰণে দৃঢ় প্ৰতিজ্ঞা লব লাগে ।
ভৰাই – অৰ্জুণ হঁতৰ ঘৰৰ পেতাৰিটোত ধন ভৰাই থৈছে ।
মলি – সদাই গা-পা ধুই শৰীৰৰ মলি বোৰ আঁতৰ কৰিব লাগে ।
দুখীয়া-নিছলা – দুখীয়া-নিছলা মানুহবোৰক আমি সদায় সহায় কৰিব লাগে ।
ফাটি- ফুটি – তেওঁ আজি ভাল কাম কৰাৰ কাৰণে তেওঁৰ নামটো গাঁৱত ফাটি-ফুটি গৈছে ।
দুখ-কষ্ট – দুখীয়া মানুহবোৰে দুখ কষ্টৰে জীৱন-জাপন কৰিব লাগে ।
বৃথা – বিদ্যাহীন জীৱন বৃথা বুলি মানুহবোৰে মানে ।
সমাগম – সভাখনত মানুহৰ সমাগম বহুত হৈছে ।
প্ৰতিফল – আন্ধাৰ কোঠলিটোত পোহৰৰ প্ৰতিফল হৈছে ।
নেতৃত্ব – মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত মানুহবোৰে ইংৰাজৰ পৰা আজাতিৰ কাৰণে আন্দোলন কৰিছিল ।
স্বীকৃতি – ভাল কামৰ কাৰণে আজি কমলক স্বীকৃতি প্ৰদান কৰা হ’ল ।
প্ৰতিনিধি – এবাৰ ৰহিম হঁতৰ গাঁৱত কাম কৰিবৰ কাৰণে ৰাণীৰ বাপেকক প্ৰিতিনিধি হিচাপে নিযুক্ত কৰা হ’ল ।
সুদক্ষ – জুবিন গাৰ্গ এজন সুদক্ষ গায়ক ।
আভাস – পিংকীয়ে এফ কামটোৰ এটা সৰু সুৰা আভাস পাইছে হে ।
দৌল – আজি দৌল যাত্ৰা আৰম্ভ হ’ল ।
ঘৰ-দুৱাৰ – ভূমি কম্পটোৱে ঘৰ – দুৱাৰ ভাঙি নিলে ।
পুথি- পাঁজি – পুথি ভঁৰালত বহুতো পুথি-পাঁজি থাকে ।
ঘাট-মাউৰা – ইচু এজন ঘাট-মাউৰা ল’ৰা ।
চুকে-কোণে – আমি তুপনি যোৱাৰ আগতে ঘৰৰ চুকে কোণে ভাল দৰে টৰ্চ মাৰি চাব লাগে ।
গছ-গছনি- আমি গছ-গছনি সংৰক্ষন কৰিব লাগে ।
লুকা-ভাকু- সৰু ল’ৰা ছোৱালীবোৰে লুকা-ভাকু খেলি আছে ।
অবিৰাম – নদীখন অবিৰামে বৈ গৈ আছে ।
জান-জুৰি – বৰষুনৰ কাৰণে নদী,জান-জুৰি বোৰ পানীৰে ভৰি আছে ।
কুলু-কুলুু – নিজৰাৰ পানীবোৰ কুল-কুল কৰি পৰি আছে ।
সুৰুঙা – বেৰৰ সুৰঙাতোদি পানী সোমাই আহেছে ।
ছিদ্ৰ – বায়ুত বহুটো ছিদ্ৰ কণিকা আছে ।
পুথি – পুথি পঢ়িলে বহুটো জ্ঞান পোৱা যায় ।
মন থিৰ – আমি সদায় মন থিৰ কৰি ৰাখিব লাগে ।
ৰঙা বেলি – ৰাতি পুৱা ৰঙা বেলিটো দেখি মোৰ মনটো বৰ ভাললাগি গ’ল ।
থৈয়া- নথৈয়া – দেউতাক মৰাৰ পৰা পৰিয়ালটোৰ থৈয়া – নথৈয়া অৱস্থা হৈছে ।
দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ – মধুৱে এই কামটো কৰিব বুলি দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞা লৈছে।
তুমুল – এটা সৰু কথাৰ বাবে লুনা আৰু পলৰম মাজত আজি তুমুল বিৰ্তকৰ সৃষ্টি হ’ল ।
চিৰস্মৰণীয় – ভুপেন হাজৰীকাৰ গানবোৰ আমাৰ মাজত সদায় চিৰপস্মৰণীয় হ’য় থাকিব ।

Assamese বাক্য ৰচনা কৰা

খা-খবৰ – ৰিয়াই মুন্নিৰ খা – খবৰ ল’লে ।
খা-খবৰ ল- আমি সদায় মানুহৰ খা – খবৰ লব লাগে ।
হাত-মুখ – আমি ৰাতি পুৱা উঠিসদায় প্ৰথমে হাত – মুখ ধুব লাগে ।
হাত-মুখ ধো- ৰীণাক মাকে ৰাতিপুৱা শুই উঠি অহাৰ পিছত ক’লে হাত- মুখ ধো ।
টকা-পইচা – আমি সদায় টকা-পইচা নিয়ম মতে খৰচ কৰিব লাগে ।
ধন-সোণ – ধন-সোণ দিওঁ সময় কিনিব নোৱাৰি ।
বৰদৈচিলা – বহাগ মাহত বৰদৈছিলা মাকৰ ঘৰলৈ যায় ।
হিল-দল ভাঙি – ধুমুহাটোৱে হিল-দল ভাঙি নি’লে ।
ঢাপলি মেলা – বৰদৈচিলাই মাকৰ ঘৰলৈ যাবৰ কাৰণে ঢাপলি মেলিচে ।
শীতল- পাটি – গৰমৰ কাৰণে ৰাণুৱে শীতল-পটিত শুলে ।
প্ৰশংসা – ভাল কাম কৰিলে মানুহে প্ৰসংসা কৰে ।
চোতাল – চোতালত মেলি থোৱা ধানবোৰ চৰাই আহি খালেহি।
কাঁহী – আমি কাঁহীত ভাত খাওঁ ।
তিৰবিৰ- ৰাতি আখাশত তৰাবোৰ তিৰবিৰ কৰি আছে ।
জন্ম-দিন – একবছৰৰ মূৰত জন্ম-দিন আহে ।
উপহাৰ – জন্ম দিনৰ কাৰণে ৰামুক মাকে এটা উপহাৰ দিলে।
নামঘৰ – আমাৰ ঘৰৰ সন্মুখত এটা নামঘৰ আছে ।
জলপান – ৰহিমে ৰাতিপুৱা মুখ-হাত ধুই জলপান খালে ।
পৰিপাটি- আমি সদায় পৰিপাটি হৈ থাকিব লাগে ।
মজা- নাটকখন চাই মজা লাগিল ।
মৰম-চেনেহ – আমাক বিদ্যালয়ত শিক্ষক-শিক্ষয়ত্ৰী মৰম – চেনেহ কৰে ।
বিলাই – ৰহিমে আমবোৰ তাৰ লগৰীয়াবোৰক বিলাই দিলে ।
শুৱনি – বাগিছাখন বৰ শুৱনি ।
ধুনীয়া – ছোৱালীজনি বৰ ধুনীয়া ।
কুমলীয়া – গছডালৰ পাতবোৰ কুমলীয়া হৈ আছে ।
সুবিশাল – ৰাতুল হ’তৰ ঘৰৰ কাষত এটা সুবিশাল জলাশয় ।
কথা-চহকী- পুনিত এজন কথা-চহকী ল’ৰা ।
কথা শুুন্ – আমি সদায় জেষ্ঠ মানুুহৰ কথা-শুনিব লাগে ।
কথা ৰাখ্ – আমি ডাঙৰ মানুহৰ কথা ৰাখিব লাগে ।
মিচিকিয়াই – ৰামক দেখি সীতাই মিচিকিয়াই হাঁহিলে ।
চেনেহী – আমাৰ স্কুলৰ শিক্ষয়িত্ৰী এগৰাকীৰ নাম চেনেহী ।
পুৰণি – আমি সদায় পুৰণি বস্তুবোৰ ভাল দৰে ৰাখিব লাগে ।
ধন্যবাদ – এই কামটো কৰি দিয়াৰ বাবে আপোনাক ধন্যবাদ জনালো ।
সাহিত্য – আমাৰ গাঁৱৰ খেলপথাৰখনত সাহিত্য সভা হ’ব ।
যুগে যুগে- যুগে যুগে আমাৰ সকলোৰে থকাৰ আচৰণবোৰ সলনি হৈছে।
জেতুকা – জেতুকাৰ ৰং ৰঙা ।
শাল – বৰষুণৰ পানীখিনি বৈ গৈ শাল,বিলত পৰিছে ।
দিহা – ডাঙৰ মানুহৰ পৰা দিহা পৰামৰ্শলোৱাটো উচিত ।
ভিৰাই – পুলিচটোক দেখি চুৰটোৱে ভিৰাই ল’ৰ মাৰিলে ।
সুৰুঙা – বেৰৰ সুৰঙাটোদি পানী সোমাই আহিছে ।

বাক্য ৰচনা কৰা for Assamese & English Medium

বহুমুখী – ভূপেন হাজৰিকা এজন বহুমুখি প্ৰতিভা সম্পন্ন লোক ।
পৰিভ্ৰমী – অসমলৈ পৰিভ্ৰমী চৰাইবোৰ আহে আৰু সময় হ’লে গুচি যায় ।
ৰহণ – ৰিমাই কথাতটোত ৰহণ লগাই ক’লে ।
সংৰক্ষণ – আমি এশিঙিয়া গড়বোৰ সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিব লাগে ।
মণিকূত – আইতাই ৰাতিপুৱা মণিকূতত চাকি দিলে ।
চক্চকীয়া – কাহৰ বাচনটো চক্চকীয়া।
চিকমিকীয়া – সোণৰ চেনডাল চিকমিকিয়া ।
সিকি – বস্তুটো কিনিবৰ কাৰণে মোক এটা সিকিৰ প্ৰয়োজন হল ।
ভাগৰ – কামটো কৰি অহাৰ পিছত মোৰ বহুত ভাগৰ লাগিল।
পূজনীয় – মা আৰু দেউতা আমাৰ সদায় পূজনীয় ।
চেনেহ – আমি সদায় কৰুক মৰম চেনেহ কৰিব লাগে ।
একেথিৰে – মানুহজনে কিৰণক একেথিৰে চাই আছিল ।
কেৰ-মেৰ – বাঁহ গছজোপা বতাহতে কেৰমেৰ কৰিলে ।
থৈয়া- নথৈয়া – ৰাম আৰু ৰাৱণৰ মাজত থৈয়া-নথৈয়া ৰণ হৈছিল ।
নাচি- বাগি- আনন্দতে মানুহজনে নাচি-বাগি আছে ।
কুলুকুলু – নিজৰাৰ পানীবোৰ কুলকুল কৰি পৰি আছে ।
লাহে লাহে- ফেনখন লাগে লাগে ঘূৰি আছে ।
চাফ-চিকুণ- আমি সদায় আমাৰ ঘৰটো চাফ-চিকুণ কৰি ৰাখিব লাগে ।
ঘৰ-বাৰী – মানপহজন ঘৰ-বাৰী নথকাৰ দৰে ঘূৰি ফুৰিছে ।
এলাহ- এই কামটো কৰিবৰ কাৰণে মোৰ এলাহ লাগিছে ।
সুবিধা – মই এই কামটো কৰিবৰ কাৰণে সুবিধা এটা পাইছো ।
ততালিকে – মানুহজনক ততালিকে চিকিৎলয়ত নিব লাগিব ।
কষ্টকৰ – কামটো বৰ কষ্টকৰ আছিল ।
ৰং- ৰামধেনুৰ ৰং ৭টা ।
কৱচ – আগৰ দিনত যেতিয়া যুদ্ধ হয় তেতিয়া মানুহবোৰে কৱচ পৰিধান কৰি যায় ।
অত্যাচাৰ – আমি কেতিয়াও কাকো শাৰীৰিকভাবে অত্যাচাৰ কৰিব নালাগে ।
আধা- কেকটোৰ আধা মোৰ দাদাই খালে ।
থেতেলা – আমটো মাটিত পৰি থেতেলা খাই গ’ল ।
মৌ বৰষা – কুলিৰ মাত মৌ বৰষা ।
কুঁহিপাত – বসন্ত কালত গছে নতুন কুঁহিপাত সলাই ।
মূল্যৱান – কিতাপত থকা জ্ঞানবোৰ আমাৰ বহত মূল্যৱান ।
সামগ্ৰী – বজাৰৰ পৰা মই অলপ মোৰ প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰী কিনিব গৈছিলো ।
প্ৰাচীন – প্ৰাচীন কালত মানুহবোৰে খোৱা বস্তুবোৰ সিজাই খাইছিল ।
ঢাপলি মেলা – ৰহিমে তাৰ আইতাকৰ ঘৰলৈ যাবৰ কাৰণে ঢাপলি মেলিছে ।
মূৰে-কপালে – চিন্তাতে মানুহ জনে মূৰে-কপালে বাত দিলে ।
কানি-কাপোৰ – বৰষুণজাকে বাহিৰত মেলি থোৱা কানি-কাপোৰ বোৰ তিতালে ।
উপলক্ষ- ৰাজুৱে তাৰ ভূলটোৰ উপলক্ষ কৰিলে ।
খৰচি মাৰি – কোনো এটা কথাৰ খৰচি মাৰি জানিব বিচৰাটো এটা ভাল অভ্যাস ।
মৰমিয়াল – যদু এজন বৰ মৰমিয়াল ল’ৰা ।
দেহ-মন – এই ঠাণ্ডা বতাহ জাকে মোৰ দেহ-মন যুৰ পেলাই দিলে ।

বাক্য ৰচনা

অসীম – সাগৰৰ অসীম সিমা ৰাখি দেখি মোৰ মন মুগ্ধ হয় গ’ল ।
কৌশল – বিজ্ঞানৰ কৌশলে আমাৰ জীৱন সহজ কৰি তুলিছে।
অভ্যাস – আমি সদায় ভাল অভ্যাস বোৰ ৰাখিব লাগে ।
দুবেলা-দুসাঁজ – মানুহ জনে বৰ কষ্টৰে দপুবেলা-দুসাঁজ খাই আছে ।
চৰাই-চিৰিকটি – বনত চৰাই–চিৰিকটিবোৰে মাত দি আছে ।
জীৱ-জন্তু- পানী ন’হলে জীৱ-জন্তুবোৰ জীয়াই থাকিব নোৱাৰে।
উশাহ-নিশাহ – প্ৰাণীয়ে নাকৰ সহায়ত উশাহ–নিশাহ লয় ।
সুখ-সন্তোষ – ণে এই কামটো সুখ–সন্তোষেৰে কৰিলো ।
মিলন – শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ মিলনক মণিকাঞ্চন সংযোগ বোলে ।
মধুৰ – কৃষ্ণৰ বাঁহীৰ মাতটো মধুৰ ।
আদৰ – ৰাধাক মানুহজনে সিঁহতৰ ঘৰলৈ যাওঁতে মৰম আৰু আদৰ কৰিলে ।
অলেষ – চিৰিয়াখানাত অশেষ জীৱ-জন্তু আছে ।
ৰসাল – অসমৰ মাটিবোৰ ৰসাল ।
নিজম – ৰাতি নিজম আকাশত তৰাবোৰ জিলিকি আছে ।
হিয়া – মানুহজনৰ কথা শুনি মোৰ হিয়া পমি গ’ল ।
টোপনি – মানুহজনৰ টোপনি পাতল ।
মুকুতা – বৰষণৰ পানীবোৰত ৰ’দৰ পোহৰ পৰি মুকুটাৰ দৰে জিলিকি আছে ।
ছেদেলি-ভেদেলি – পুনমে তাইৰ কোঠালীটো বৰ ছেদেলি-ভেদেলি কৈ থৈ দিয়ে ।
মিলা-প্ৰীতি – আমি বিদ্যালয়ত সকলোৱে মিলা-প্ৰীতিয়ে থাকো।
চোৱা-চিতা – আমি সকলোৱে ডাঙৰ হোৱা পিছত মা-দেউতাৰ চোৱা-চিতা কৰিব লাগে ।
অহা-যোৱা- মানুহজন তেতিয়াৰ পৰাই অহা-যোৱা কৰি আছে।
লৰা-ঢপৰা – বৰষুণ অহাৰ বাবে মানুহবোৰে লৰা-ঢপৰা কৰি আছে ।
ক্ষয় – বানপানীৰ কাৰণে মানুহবোৰৰ বহুটো ক্ষয় হৈছে ।
ক্ষন্তেক – যোৱাৰাতিবৰষুণজাক ক্ষন্তেক সময়ৰ কাৰণে আহিছিল ।
আদৰ্শ – ৰাম এজন আদৰ্শ ছাত্ৰ ।
চকু – হৰিণৰ চকু যুৰি বৰ ধুনীয়া ।
গোট গৰু: (মহা মূৰ্খ)- সি এটা গোট গৰু।
জাকত জিলিকা: (চকুত লগা)- জাকত জিলিকা গাঁওখন সকলোৰে প্ৰিয়।
চিকা চন্দা: (ভাল বেয়াৰ বিচাৰ কৰা)- এনেকৈ চিকা চন্দাকৈ থাকিলে কি হ’ব!
চাউল উঠ: (জীৱিকা বন্ধ হোৱা)- ৰমেনৰ এইবাৰ চাউল উঠিল।
ছলাহ-মলাহ: (ফাকি-ফুকা দি ফুৰা)- তাৰ ছলাহ মলাহ কথাত কোনেও ভোল নাযায়।
ছাল বাকলি নোহোৱা: (সম্বল নথকা)- এইবাৰ বানপানীত তাৰ ছাল বাকলি গ’ল।
জধা মূৰ্খ: (মহা মূৰ্খ)- মহেন্দ্ৰ এজন জধা মূৰ্খ লোক।
জয়-জয় ময়-ময়: (ভাল অৱস্থা)- প্ৰাচীন ভাৰতৰ জয়-জয় ময়-ময় অৱস্থা আছিল।
জয় ঢোল কোবোবা: (বেছিকৈ প্ৰকাশ কৰা)- সি পাছ কৰা কথাটো কৈ জয় ঢোল কোবাব ধৰিছে।
আঁঠুৱাৰ তলৰ মহ: (দুৰ্বল শত্ৰু)- সি এতিয়া আঁঠুৱাৰ তলৰ মহ।
অজৌ গছৰ বজৌ গুটি: (অতি দুষ্ট)- সি অজৌ গছৰ বজৌ গুটি।
উনৈশত বা বলা: (বিলাস আৰু আনন্দত ঘূৰি ফুৰা)- গাড়ীখন পাই তাৰ উনৈশত বা বলিছে।
উভত গোৰে নচা: (অত্যাচাৰ কৰা)- টকা হ’লেই উভয় গোৰে নাচিব নালাগে।
এলাই বাদু: (কোনো কামৰ নোহোৱা)- তাৰ দৰে এলাই বাদু মোক নালাগে।

বাক্য ৰচনা কৰা

এৰা-ধৰা: (আপোচমূলক)- এৰা-ধৰাকৈ চলিম।
পোটক তাল: (প্ৰতিশোধ লোৱা)- এইবাৰ তাৰ পোটক তুলিহে এৰিম।
পেপুৱা লাগ: (বিবুদ্ধি হোৱা)- বাঘটো দেখি তাৰ পেপুৱা লাগিল।
বিনামেঘে বজ্ৰপাত: (অকস্মাৎ হোৱা দুখ)- বাতৰিটো পাই তাৰ বিনামেঘে বজ্ৰপাত হোৱাৰ দৰে হ’ল।
বাপতি-সাহোন: (পৈত্ৰিক সম্পত্তি)- এই সা-সৰঞ্জামবোৰ মোৰ বাপতি সাহোন।
ভিকচান ভাগ: (জীৱিকাৰ পথ নাইকীয়া কৰা)- দোকানখন উঠাই দিয়াত তাৰ ভিকচান ভাগিল।
টাটক নাটক: (লগনীয়া)- এনে ধৰণৰ টাটক নাটক কথা ক’লে কোনে বিশ্বাস কৰিব।
টেঁটুৱা খা: (ডিঙিত চেপা খোৱা)- সি টেঁটুৱা খাই কোনো মতেহে বাচিল।

350+ অসমীয়া বাক্য ৰচনা কৰা in Assamese | অসমীয়া জতুৱা ঠাচ